Dziecko przygląda się przewieszcze z różnymi motylami

Susan Stephenson, autorka tekstu informacyjnego dostępnego w katalogach 'The Joyful Child’ (Radosne Dziecko) i 'Child of the World’ (Dziecko Świata), które przetłumaczone na język polski znajdziecie na naszej witrynie, przygotowała właśnie stronę internetową, na której umieszcza linki do krótkich filmików ukazujących różne czynności dzieci, na które warto zwracać uwagę w pierwszych miesiącach i latach ich życia.

Susan pisze:

Niektórzy wierzą, że malutkie dziecko nie jest wystarczająco interesujące, by go obserwować, wchodzić z nim w interakcję czy uczyć czegoś. Jednak badania pokazują, że pierwsze trzy lata życia są najważniejsze, jeśli chodzi o formowanie się zdrowia emocjonalnego, fizycznego, inteligencji czy umiejętności życia w społeczeństwie i wielu innych aspektów bycia człowiekiem. Jaka więc powinna być odpowiedź?
Musimy nauczyć się na co zwracać uwagę, jak wchodzić w interakcję, co dzieje się w czasie tych pierwszych dni, tygodni, miesięcy i lat, oraz jak chronić i 'karmić’ dziecko w tym rozwojowym okresie życia. Nasza wiedza poprowadzi nas do większej radości, zarówno dorosłego, jak i dziecka.

Poniżej znajdziecie parę filmików, które Susan zamieściła na swojej stronie. Polecamy zaglądanie na stronę Susan co jakiś czas, bo będą się tam pojawiać nowe rzeczy.

3-częściowe karty językowe. Pomagają one dziecku poznać nazwy podstawowych kwiatów. Można ich używać do zwykłego dopasowywania lub korzystając z aktywności znanej, jako 3 częściowe dopasowywanie.

Troska o żywe organizmy niesie zaspokojenie dla jednego z najbardziej żywych instynktów dziecięcego umysłu. Nie ma nic lepszego, aby rozbudzić w dziecku umiejętność przewidywania.– Maria Montessori

Atmosfera miłości i poszanowania dla roślin i zwierząt w domu i klasie jest nalepszym fundamentem cieszenia się i zainteresowania naturą przez całe życie. Takie podejście rozpoczyna się w domu, gdzie dziecko chłonie podejście rodziny wobec warzyw, kwiatów, ogrodów, roślin domowych, drzew czy chwastów.

Lekcje, które dostarczają niezapomnianych wrażeń pochodzą zwykle od różnych doświadczeń z roślinami. Nic nie zastąpi przyglądania się kwiatom lub wąchania ich, a także obserwowania wzrostu kwiatów i warzyw w ogrodzie.

Zabawa czy może praca?

Maria Montessori wierzyła, że małe dziecko niezależnie od tego czy 'bawi się’ na placu zabaw, w domu czy w przedszkolu ma bardzo podobne odczucia i potrzeby jak dorosła osoba 'w pracy’.
Dorosłemu zależy na interesującej i ważnej pracy, która daje poczucie spełnienia i preferuje ją ponad zwykłe obowiązki. Dorosły potrzebuje odpowiedniego treningu, narzędzi i miejsca pracy wspierającego koncentrację. Dorosły zwykle oczekuje poszanowania dla jego pracy i potwierdzenia, że została ona wykonana dobrze.
Montessori zaobserwowała, że małe dzieci, kiedy się bawią, również pragną mających cel czynności, które samodzielnie mogą wybierać. Dziecko chce, by pokazać mu jasno, jak daną czynność wykonać, zapewnić mu odpowiednie do tego materiały i przestrzeń. Dziecko ufa również, że jego starania będą w pełni szanowane, a efekt pracy podziwiany.
Dlatego praca dorosłego oraz zabawa dziecka mają równorzędny cel oraz przebiegają w podobny sposób. Rozpoznając te podobieństwa Maria Montessori preferowała nazywanie 'zabawy’ dziecka jego szczególną własną 'pracą’.

Dziecko może rozwijać się tylko poprzez doświadczanie swojego środowiska.
Takie doświadczanie nazywamy „pracą”. – Dr Maria Montessori

RODZICE I DZIECI PRACUJĄCY RAZEM

Praktyczne życie daje wartościowe możliwości dla rodziców i dzieci na spędzanie razem wolnego czasu. My rodzice często życzymy sobie dla własnego usprawiedliwienia, żeby mieć więcej czasu dla naszych dzieci i wykorzystywać własne ręce w spokojnej i zaszczytnej tradycyjnej pracy, jaką wykonuje artysta czy zajmujący się domem. Wielu z nas ma pewne talenty, którymi może się podzielić albo chciałby dalej rozwijać – gotowanie, praca w ogrodzie, szycie, zajmowanie się stolarką, tworzenie muzyki. Pół godzinki tygodniowo spędzonej razem z dzieckiem właśnie w taki sposób to bardzo dobry początek. Taka współpraca może przynieść wielkie korzyści dla nas, dla naszych dzieci i dla naszej wspólnej relacji.

Wszystkie działania związane z troszczeniem się o siebie i o otoczenie, takie jak ubieranie, przygotowywanie jedzenia, nakrywanie do stołu, wycieranie podłogi, mycie naczyń, ścieranie kurzu itd. to zajęcia, które należą do kategorii, którą dr Montessori nazwała Praktyczne Życie i są właściwie zadaniami, które dorośli najmniej lubią. Natomiast dzieci w wieku od roku do 4 lat kochają te zajęcia i są zachwycone, kiedy mogą brać w nich udział. -Dr Silvana Montanaro

UCZESTNICTWO W ŻYCIU RODZINNYM

Istoty ludzkie od wieków chcą porozumiewać się ze sobą, stawiać sobie wyzwania, wykonywać dobrą pracę i wnosić coś do społeczeństwa. Taka jest właśnie ludzka natura.

To pragnienie jest szczególnie silne w czasie, kiedy dziecko obserwuje wszystkie rodzaje ważnych działań, jakie toczą się wokół niego i w końcu opanuje umysłowe i psychiczne umiejętności wstawania, chodzenia, posługiwania się swoimi rękami i udział w prawdziwych pracach.

Dziecko uczy się opanowania i rozwija swój zdrowy wizerunek, jeśli praca jest prawdziwa – mycie owoców i warzyw, nakrywanie lub ścieranie ze stołu, zmywanie, podlewanie kwiatów, nawadnianie ogrodu, sortowanie, składanie i sprzątanie prania, zamiatanie, odkurzanie, pomaganie w ogrodzie czy wykonywanie każdego codziennego zajęcia w swojej rodzinie.
Rodzinna praca, znana jako Praktyczne Życie w szkole Montessori jest jedną z najważniejszych dziedzin nauczania metodą Montessori dzieci w każdym wieku. Pozwalając dziecku na udział w życiu, które kręci się wokół niego okazujemy mu wielki szacunek i wiarę w jego możliwości. Pomaga mu to czuć się ważnym dla siebie i dla wszystkich, którzy go otaczają. Dziecko czuje się potrzebne.

Możemy to zrozumieć, jeśli porównamy nasze uczucia dla gościa, którego zaprosiliśmy na obiad w dwóch różnych sytuacjach, siedzącego i oczekującego na posiłek i zaproszonego do naszej kuchni do rozmowy i uśmiechu w trakcie wspólnego przygotowywania posiłku. W pierwszym przypadku nasz gość jest oddzielony, a nasza relacja formalna. W drugim przypadku dzielimy z nim nasze życie i nasze stosunki są bliskie – prawdziwa przyjaźń.

Jedna z ulubionych grzechotek naszych dzieci. Zachęca dziecko do poruszania się za wolno turlającym się przedmiotem. Wydaje piękny, delikatny dźwięk.

PRACA DZIECKA

Dobrą definicją pracy jest wyrażenie „czynność angażująca jednocześnie umysł i ciało, mająca jakiś cel, który jednostka wypełnia”. Kiedy koncentracja dziecka jest szanowana staje się ono aktywne, twórcze, radośniejsze i bardziej napełnione pokojem.

Dobrą definicją pracy jest wyrażenie „czynność angażująca jednocześnie umysł i ciało, mająca jakiś cel, który jednostka wypełnia”. Kiedy koncentracja dziecka jest szanowana staje się ono aktywne, twórcze, radośniejsze i bardziej napełnione pokojem.
Wydaje się, jak gdyby natura zabezpieczyła każde dziecko przez wpływem rozumowania dorosłego, aby dać
pierwszeństwo wewnętrznemu nauczycielowi, który je ożywia. Dziecko ma szansę stworzenie kompletnie skończonej struktury umysłu, zanim inteligencja dorosłych jest w stanie wpłynąć na niego i wprowadzić jakieś zmiany. – Dr Maria Montessori

Gryzak i prosta zabawka do manipulowania. Dzięki elastycznej gumce dziecko może utworzyć wiele różnych kształtów.

Za rozwojem dziecka podąża jego istotna praca. Będzie ono pracować nad wymową, chwytnością dłoni, ruchami własnego ciała itd. Czasem dziecko będzie chciało pracować nad daną zdolnością – zwykle językową bądź ruchową – przez kilka dni dopóki nie wypełni ono tego celu, nad którym pracowało, a następnie nie wróci do tej czynności przez kilka następnych tygodni. Każde dziecko jest inne i tylko uważna obserwacja objawi nam, czego chce nasze dziecko, i czego w danym momencie się uczy.