Przedpokój z myślą o dziecku

Dziś kontynuujemy rozpoczętą wczoraj serię 'Montessori w domowych kątach’. Wczoraj mogliście przeczytać nasze wskazówki o urządzaniu kuchni, by była ona miejscem bardziej przyjaznym dla naszych chodziaczków, a dziś parę pomysłów na przygotowanie przedpokoju.

To, co w metodzie Montessori jest bardzo ważne, to zaobserwowanie, że dzieci dążą do samodzielności i bardzo wiele czynności chcą wykonywać same. Czują się wtedy zdolne, a przez to rozwijają swoje poczucie wartości i budują wiarę we własne siły.

Zobaczmy jak niewiele potrzeba przygotować w przedpokoju, by pomóc naszym chodziaczkom samodzielnie wykonywać wiele zadań, z których bardzo często my dorośli przywykliśmy niepotrzebnie wyręczać nasze dzieci, albo w których musimy pomóc, bo otoczenie nie jest odpowiednio przygotowane.

Przedpokój dla chodziaczka

Buty całej rodziny najlepiej trzymać w niskiej szafce lub na niskich półkach. Za każdym razem, kiedy przychodzimy do domu buty trafiają w odpowiednie miejsce. Takie podejście sprawia, że dziecko buduje w sobie rutynę odpowiedniego traktowania otoczenia, w którym przebywa. Po pewnym czasie nie przyjdzie mu już nawet do głowy, by nie położyć butów na półce.

Obok szafki dobrze jest ustawić niską ławkę, na której już kilkunastomiesięczne dziecko może usiąść, by samodzielnie zdjąć czy włożyć buty. Jak uczą doświadczenia różnych rodzin często zdarza się, że dzieci siadają na ławce i przez długi czas wkładają i zdejmują buty ćwicząc tym samym tę ważną dla siebie umiejętność. Czasem przymierzają buty innych domowników i dowiadują się, że buty mogą być trochę za duże, dużo za duże, za małe i tak dalej, odkrywając tajemnicę rozmiarów.

W naszych przedpokojach bardzo często wisi na ścianie lustro. Dobrze jest zawiesić również lustro dla naszego dziecka. Musi być ono oczywiście zamocowane bardzo nisko.

Nasze dorosłe haczyki czy garderoby zwykle są zupełnie niedostępne dla małych dzieci. Muszą więc one zawsze prosić nas o pomoc w odwieszeniu czy podaniu im kurtki. Lepiej więc zawiesić kilka haczyków odpowiednio nisko, by nasz chodziaczek mógł samodzielnie z nich skorzystać.

Niewiele tych wskazówek i zmian, a tak wiele mogą one znaczyć dla rozwoju naszych dzieci. W odpowiednio przygotowanym otoczeniu dziecko czuje się jak u siebie, a nie jak w świecie, gdzie każde zadanie wymaga dodatkowo ogromnego nakładu sił, by najpierw pokonać niepotrzebne trudności. Wyobraźmy sobie sytuację, w której za każdym razem, kiedy chcemy usiąść na krześle musimy najpierw poświęcić 2 minuty i dużo sił, by się na nie wspiąć. Warto więc przygotować nasze miejsce w taki sposób, by nam służyło, a nie przeszkadzało.