Zapraszamy do zapoznania się z naszą recenzją książki Maji Pitamic: Naucz mnie samodzielności

W roku 2010 na rynku księgarskim pojawiła się nowa książka oparta na zasadach podejścia Montessori skierowana przede wszystkim do rodziców. My dowiedzieliśmy się o niej podczas lutowej konferencji Montessori w Warszawie. Jej tytuł bardzo nawiązuje do głównego motta naszej strony bycrodzicami.pl, a mianowicie Pomóż mi zrobić to samodzielnie.

Mówimy tutaj o książce autorstwa Maji Pitamic o tytule Naucz mnie samodzielności. Zajęcia Metodą Montessori dla Ciebie i Twojego dziecka.

Książka zachęca już samą oprawą graficzną, jakością papieru i pięknymi kolorowymi zdjęciami, a wypełniona jest praktyczną treścią po brzegi. Autorka sugeruje, że proponowane zajęcia przeznaczone są dla dzieci od 3 do 5 lat. Kolejne strony prezentują pomysły na zajęcia, które pomogą dziecku w stopniowym zdobywaniu kolejnych ważnych dla jego rozwoju umiejętności, a także wprowadzą dziecko w coraz większe zrozumienie świata, który go otacza. Maja wyjaśnia, że rodzic nie potrzebuje jakiejś szczególnej wiedzy, a zajęcia ułożone są krok po kroku, by kolejne doświadczenia budowały na tych już zdobytych. Co jest jeszcze ważne to fakt, że większość potrzebnych do zabawy materiałów, przyborów znajduje się już w większości naszych domów więc koszty zabawy i nauki nie są wysokie.

Ogólnopolska Konferencja Montessori 2011 „Montessori – Świat w dłoni dziecka”

W dniach 11-13 lutego 2011, odbywała się w Warszawie Pierwsza Ogólnopolska Konferencja Montessori – Świat w dłoni dziecka. Była ona adresowana do wszystkich zainteresowanych pedagogiką Montessori i edukacją. Jak się dowiedzieliśmy od organizatorów na konferencję dotarło ponad 260 osób. Byli na niej obecni również wystawcy z książkami, pomocami, radami i zniżkami.

Dzięki naszej stronie bycrodzicami.pl mieliśmy również zaszczyt i przyjemność w tej konferencji uczestniczyć, zarówno ze strony słuchających, jak i wykładających. Wykłady i warsztaty prowadzili m.in.:

• Tim Seldin – jest prezydentem Montessori Foundation, od 2 roku życia do końca szkoły średniej uczęszczał do szkół Montessori, jest dyrektorem New Gate School w Sarassota na Florydzie. Wcześniej przez 22 lata był dyrektorem Barrie School w Silver Spring.
• Dr Paul Epstein – niesamowita osobowość, łatwość przemawiania i angażowania słuchających, a poza tym ogromna wiedza i doświadczenie sprawiły, że nam słuchało się Paula rewelacyjnie.
• Sharon Duncan – więcej o jej pracy przeczytajcie na stronie prowadzonej przez nią szkoły Waseca. Bardzo polecamy też jej materiały o biomach.
• Patty Sobelman – dyrektor Pines Montessori School in Kingwood
• Joanna Maghen – dyrektor Polskiego Instytutu Montessori
• Dominika Izdebska – dyrektor Montessori Academy for International Children
• Jan Dąbrowski – dyrektor Przedszkola Montessori Słonecznik

Jeśli kogoś tutaj pominęliśmy to ze względu na to, że nie było nam dane posłuchać wykładu czy warsztatów, bo w każdej sesji można było wybierać jedne warsztaty spośród czterech dostępnych.

Cylindry do osadzania stanowią idealny przykład wykorzystania samokontroli błędów w materiałach Montessori. Dany cylinder pasuje tylko w jedno miejsce biorąc pod uwagę jego średnicę i wysokość. Jeśli dziecko umieści mniejszy cylinder w większym otworze to w końcu stanie ono przed problemem, kiedy jeden z większych cylindrów nie będzie miał miejsca.

Autentyczność materiałów Montessori używanych w klasie może być mierzona stopniem, w jakim są one zgodne z pewnymi wymaganiami potrzebnymi do rozwoju samodzielności, samodyscypliny i abstrakcyjnego myślenia. Przede wszystkim, materiały Montessori różnią się od zabawek i innych narzędzi edukacyjnych ponieważ dziedziczą konsekwentnie pewne konkretne właściwości:

• są to konkretne przedmioty, które można dotykać i nimi manipulować
• są atrakcyjne i stymulujące
• rosną stopniowo, jeśli chodzi o trudność
• można je używać wielokrotnie, są zaprojektowane, by zachęcić dziecko do powatarzania
• zaprojektowane specjalnie dla odpowiedniego wieku dziecka
• zaprojektowane, by można było wykonanie zadania podzielić na mniejsze zadania
• zaprojektowane, by umożliwić samokontrolę błędów

Ostatnia z właściwości jest ważnym czynnikiem w pedagogice. Wiemy, że poprawianie dzieci jest nieodłącznym aspektem naszej pracy z dziećmi, a szczególnie pracy nauczyciela. Wiemy też, że odkrywanie błędów i słabości prowadzi do obniżenia samooceny.

Szczególnie dziecko buduje opinię o samym sobie z dużym uwzględnieniem tego, w jaki sposób postrzegają je inni ludzie, a przede wszystkim ważni dla niego dorośli. I chociaż odpowiedzialni dorośli bardzo rzadko celowo przesadzają z krytyką dziecka, to jednak zadanie poprawiania jest tutaj bardzo delikatną kwestią i musi być przez nas nieustannie obserwowane.