Jaś zdmuchuje świeczkę na swoim urodzinowym torcie

W piątek i sobotę obchodziliśmy pierwsze urodziny Jana. Były prezenty, przyjęcie i tort. Ciocia Agnieszka i wujek Piotrek przyjechali w piątek wieczorem i zostali do soboty wieczora. 

Wujek Piotrek przywiózł ze sobą aparat i narobił mnóstwo zdjęć. Parę można zobaczyć tutaj, a więcej znajdziecie w albumie.

To niesamowite, że to już rok.

Rano, w dzień urodzin, zanim wyszedłem do pracy wręczylismy Jasiowi prezenty, które chętnie sobie rozpakował i które mamy nadzieję będą mu służyć w tym kolejnym roku. Jako, że u nas prawie na całym mieszkaniu są panele, które zwłaszcza teraz są dosyć zimne, to Jaś z konieczności chodzi zwykle w skarpetkach, które nie zawsze mają protektory chroniące przed ślizganiem się. Pomyśleliśmy więc o domowych butkach, które mamy nadzieję będą lepiej wspierać Jasia w jego próbach pierwszych kroków, a poza tym będą lekkie i wygodne, jak skarpety. Podeszwa nie dokońca spełniała nasze wymagania więc podoklejaliśmy jeszcze na nią kawałki gumki, żeby nie było poślizgu.

Jan lubi spędzać czas na zewnątrz

Minął 12 miesiąc, czyli PIERWSZY ROK, czas pełen miłych niespodzianek, radości, ale i pierwszych siniaków. Jasiu odwiedził w Polsce dziadków i po raz pierwszy mógł zobaczyć i dotknąć śnieg. Trudno napisać jakie wrażenie na nim zrobił, wydaje nam się, że było to dla niego pozytywne doświadczenie.

Ten czas to również nasze pierwsze wspólne Święta Bożego Narodzenia, Wigilia, Pasterka, szopka, rozpakowywanie prezentów, odwiedzanie przyjaciół. Jan spróbował właściwie każdej wigilijnej potrawy, bardzo spodobało mu się samodzielne rozpakowywanie prezentów, zjadanie pierników z choinki i szopka. Pasterkę całą przespał i obudził się na koniec, kiedy z przyjaciółmi składaliśmy sobie życzenia. Jako wielbiciel muzyki, Jan lubi też słuchać kolęd w naszym wykonaniu oraz w kościele. 

Co jeszcze działo się ciekawego?

Dobry Pasterz

Ponad miesiąc temu pisaliśmy o Katechezie Dobrego Pasterza i o tym jak bardzo nam się to podejście do edukacji religijnej małych dzieci spodobało. 

Od paru miesięcy próbowaliśmy znaleźć w Irlandii kurs na katechetów Katechezy Dobrego Pasterza. Znaleźliśmy adres mailowy do Pani Jo Culhane, która prowadzi Atrium w parafi St Jude’s w Templeouge w Dublinie oraz jest wykładowczynią na St Nicholas Montessori Training College w Dun Laoghaire pod Dublinem i skontaktowaliśmy się z nią. Okazało się, że może ona przeprowadzić taki kurs, jeśli zbierze się co najmniej 10 osób. Zgłosiło się paru zainteresowanych i ostatecznie ku naszej radości kurs rusza 28 lutego, w sobotę o godz. 9.00. Będzie się on składał z 12 spotkań, raz w miesiącu w ostatnią sobotę miesiąca, czyli potrwa rok. Kurs będzie prowadzony w języku angielskim.

Lista uczestników kursu jest nadal otwarta i można się jeszcze zgłaszać więc wszystkich zainteresowanych, którym dojazd do Dublina raz w miesiącu w sobotę nie będzie sprawiał problemów zapraszamy do kontaktu z nami, albo bezpośrednio z Panią Jo. Dane kontaktowe do Pani Jo wewnątrz ulotki.

Wszystkich zainteresowanych prosimy o zapoznanie się z ulotką informacyjną o kursie na katechetów Katechezy Dobrego Pasterza (Catechesis of the Good Shepherd), która na ostatniej stronie zawiera również formularz zgłoszeniowy.

Cykl rozwojowy motyla Monarcha. Obserwowanie rozwoju motyla z gąsienicy lub żaby z kijanki jest dla dzieci niezwykłym przeżyciem

Troska o żywe organizmy niesie zaspokojenie dla jednego z najbardziej żywych instynktów dziecięcego umysłu. Nie ma nic lepszego, aby rozbudzić w dziecku umiejętność przewidywania.– Maria Montessori 

Powtarzamy ten cytat, który pewnie czytaliście już w poprzednim rozdziale o roślinach, ponieważ jest on bardzo ważny. Podejście z szacunkiem do natury, do wszystkich żywych organizmów rozpoczyna się w domu w pierwszych latach życia. Dzieje się to poprzez spędzanie czasu na podwórku – tak często i długo jak to tylko możliwe, we wszystkie pory roku, w różne pogody, doświadczając zwierząt w ich naturalnym środowisku, słuchając śpiewu ptaków, zbierając muszle na plaży, ucząc się rozpoznawać i nazywać owady, ryby, płazy, gady, ptaki czy ssaki.

Nowy sposób poruszania się na kolanach sprawia, że Jaś ma wolne ręce i może przenosić różne ciężkie przedmioty: pudełka, żelazko, mikser itd.

Jedenasty miesiąc minął już dość dawno, postaram się jednak przypomnieć sobie, co się wtedy nowego u nas działo, choć muszę przyznać, że bardzo szybko zapomina się zwłaszcza, że Jan z dnia na dzień się rozwija.

Jedenasty miesiąc to był czas adwentowego przygotowywania się do Świąt Bożego Narodzenia.
Razem z Jankiem upłynął nam on na robieniu porządków, ale również na spacerach i pracy.

W adwencie zaczeliśmy z Janiem przed wieczorną modlitwą zaświecać świeczkę, co bardzo mu się spodobało, a szczególnie lubi moment, gdy na końcu może ją zdmuchnąć.

3-częściowe karty językowe. Pomagają one dziecku poznać nazwy podstawowych kwiatów. Można ich używać do zwykłego dopasowywania lub korzystając z aktywności znanej, jako 3 częściowe dopasowywanie.

Troska o żywe organizmy niesie zaspokojenie dla jednego z najbardziej żywych instynktów dziecięcego umysłu. Nie ma nic lepszego, aby rozbudzić w dziecku umiejętność przewidywania.– Maria Montessori

Atmosfera miłości i poszanowania dla roślin i zwierząt w domu i klasie jest nalepszym fundamentem cieszenia się i zainteresowania naturą przez całe życie. Takie podejście rozpoczyna się w domu, gdzie dziecko chłonie podejście rodziny wobec warzyw, kwiatów, ogrodów, roślin domowych, drzew czy chwastów.

Lekcje, które dostarczają niezapomnianych wrażeń pochodzą zwykle od różnych doświadczeń z roślinami. Nic nie zastąpi przyglądania się kwiatom lub wąchania ich, a także obserwowania wzrostu kwiatów i warzyw w ogrodzie.

Edukacja Montessori może być widziana jako trójkąt łączący DZIECKO, OTOCZENIE i NAUCZYCIELA (rodzica).

1. Dziecko – Najważniejszy nauczyciel dziecka spoczywa w nim. Dziecko ma wrodzoną, wewnętrzną siłę (energię), która kieruje go do poznawania tego, co niezbędne dla jego rozwoju w kążdym momencie jego życia. 
2. Otoczenie – Dziecko wymaga specjalnie przygotowanego otoczenia, które odpowiada jego potrzebom. Otoczenie Montessori jest dostosowane do rozmiarów dziecka, logicznie uporządkowane i piękne. Zawiera ono również zestaw naukowo i doświadczalnie wybranych materiałów i zadań dydaktycznych, które wspierają dziecko w jego fizycznym, umysłowym i emocjonalnym rozwoju. 
3. Nauczyciel (rodzic) – Nauczyciel lub rodzic przygotowuje i dba o otoczenie, codziennie obserwuje dziecko, aby zobaczyć, jakie ono ma w danym momencie potrzeby (nad czym pracuje), łączy dziecko z jego otoczeniem wprowadzając odpowiednie dla niego zadania, a następnie wycofuje się, by dziecko mogło samodzielnie ćwiczyć i osiągnąć wreszcie coraz silniejszą koncentrację. Jest on bardziej przewodnikiem niż wydającym polecenia.