Wczoraj dostaliśmy od naszej znajomej książkę Baby Signs: How to Talk with Your Baby Before Your Baby Can Talk autorstwa Lindy Acredolo oraz Susan Goodwyn i zdołałem przeczytać wstęp ale już nie mogę sie doczekać, kiedy będę miał czas, żeby kontunuować. 

Wiedzieć, co chce nam powiedzieć dziecko zanim potrafi ono jeszcze mówić to niesamowita zdolność, która pomaga zarówno dziecku, jak i rodzicom. Sposobem na to jest język migowy dla niemowląt lub z angielskiego Baby Signs. Poprzez proste znaki takie, jakich niemowlęta szybko się uczą, są one w stanie zakomunikować nam wiele rzeczy. Przykładami takich prostych znaków może być machanie dłonią na pożegnanie oznaczające „pa pa pa”, czy wzruszanie ramionami, oznaczające „nie wiem”, skinięcie głową oznaczające „tak” i poruszanie głową z boku na bok oznaczające „nie”. Dlaczego więc nie spróbować wprowadzić więcej znaków opisujących najważniejsze czynności czy coś, co interesuje niemowlę najbardziej?

Minął kolejny miesiąc ciężkiej pracy Janka, która jednocześnie daje mu dużo radości i zadowolenia z siebie. Aż miło popatrzeć jak się cieszy, gdy coś nowego w sobie odkryje. Dziś na przykład mogliśmy obserwować jak raczkuje do tyłu. Tak mu się to nowe odkrycie spodobało, że co moment poruszał się to do przodu to do tyłu. Umiejętność tę nabył chyba dzięki swojej ulubionej ostatnio zabawie przeciągania różnych rzeczy, które mają kabel takich jak żelazko, mikser, suszarka, z pomieszczenia do pomieszczenia.

Wielu rodziców wyraża pewne zaniepokojenie, gdy dowiadują się, że w przedszkolach i szkołach Montessori dzieci przebywają w mieszanych wiekowo grupach – rozpiętość wiekowa wynosi zwykle 3 lata.

Pytanie o zasadność takiego podejścia pojawia się najczęściej u rodziców, których dzieci będą za niedługo przechodzić do kolejnego poziomu nauki (na przykład z przedszkola do szkoły podstawowej) lub którzy nie mieli wcześniej żadnej styczności z metodą Montessori.

 

Dzieci, które nie chodzą jeszcze do przedszkola czy szkoły mają mnóstwo czasu na zabawy i odkrycia na łonie natury. O znaczeniu takiego czasu pisaliśmy już wcześniej w artykule Natura – pokarm dla ciała, ducha i intelektu dziecka. A co z tymi dziećmi, które wiele godzin dziennie spędzają w czterech ścianach szkoły czy przedszkola?

 

Odpowiedź znaleźliśmy na jednej z naszych ulubionych stron poświeconych pomysłom na spędzanie czasu na łonie natury, czyli Green Hour w artykule Nature on the Go.

Odpowiedź jest prostsza niż można się spodziewać, a mianowicie: W tym roku, do przedszkola czy szkoły docieramy na piechotę!

Większość rodziców doświadcza w końcu momentu, kiedy dziecko chce bawić się głównie przedmiotami dorosłych jak komórka, ładowarka, żelazko, zegarek i tak dalej. Najczęściej próbujemy wtedy odwrócić ich uwagę i zachęcić do zajęcia się zabawkami.
W wielu montessoriańskich przedszkolach i domach można więc znaleźć Woreczki Tajemnic, które w bezpieczny i atrakcyjny sposób dają dzieciom możliwość poznawania często zupełnie zwykłych przedmiotów.

Aby przygotować własny Woreczek Tajemnic wystarczy uszyć średniej wielkości woreczek ściągany na górze sznurkiem i przygotować różne przedmioty, które można do niego wrzucić. Głównym kryterium w wyborze przedmiotów powinno być to, czy dziecko będzie potrafiło rozpoznać je za pomocą dotyku. Potrzebna będzie również przepaska na oczy.

Jeśli na świecie ma zapanować pokój … to powinniśmy zacząć od dzieci
– Mahatma Gandhii

Dziecko, które naprawdę pokochało swoje otoczenie i wszystkie żyjące stworzenia, które odkryło radość i entuzjazm w pracy, daje nam powód, by mieć nadzieję … nadzieję na pokój w przyszłości.
– Maria Montessori

Dopasowywanie zakrętek do słoików to bardzo proste do przygotowania zadanie z zakresu czynności praktycznych. Wystarczy tylko pozbierać różnej wielkości słoki i pasujące do nich zakrętki. Wszystkie zakrętki wrzucamy do małego wiklinowego koszyka. Zadaniem dziecka jest zakręcenie odpowiednich zakrętek na odpowiednie słoiki, a następnie odkręcenie ich i zwrócenie zakrętek do koszyka. Dziecko może oczywiście powtarzać tę czynność tak długo, jak będzie chciało. 

Pomysł na to ćwiczenie oraz poniższe zdjęcie pochodzą ze strony Chasing Cheerios. 

 

 
Największą oznaką sukcesu dla nauczyciela … jest bycie zdolnym, by powiedzieć: 'Te dzieci pracują jak gdybym nie istniała’ .
– Maria Montessori