Metoda Montessori kładzie bardzo duży nacisk na wszelkie czynności związane z dbaniem o samego siebie i swoje otoczenie. Są to tak zwane czynności praktyczne lub czynności dnia codziennego, które pozwalają dzieciom nabierać coraz więcej pewności siebie, dają im radość z bycia samodzielnym, uczą jak koncentrować się na danej czynności.

Dzieci najczęściej nabywają te zdolności podglądając jak sami to robimy. Dlatego warto się zastanowić jak myjemy własne ręce, jak czeszemy włosy, wkładamy czy zdejmujemy buty, płaszcz, kurtkę? Czy robimy to tak jak trzeba? A może wyciągamy nogę z zasznurowanego buta i do takiego też próbujemy ją włożyć? Płaszcz rozpinamy w pośpiechu rozchylając gwałtownie, by guziki same wyskoczyły z dziurek?

Czynności praktyczne w metodzie Montessori rozbite są zwykle na wiele pojedyńczych kroków. Nam dorosłym ułatwia to spostrzeżenie, że to, co na codzień wykonujemy szybko i rutynowo składa się tak naprawdę z wielu precyzyjnych ruchów wykonywanych najczęściej za pomocą naszych rąk. Małe dzieci nie opanowały jeszcze dostatecznie tych ruchów i wielokrotne powtarzanie danej czynności sprawi, że również dla nich po pewnym czasie staną się one rutyną. Najpierw jednak muszą zaobserwować, jak wykonywać je prawidłowo.

Jedną z podstawowych czynności praktycznych w metodzie Montessori jest mycie rąk. Choć w wielu przedszkolach Montessori stosuje się tradycyjne mycie rąk z użyciem dzbanka z wodą i miski, to my postaramy się przedstawić tę czynność, tak jak robimy to w naszych domach, czyli przy umywalce i kranie z wodą nie pozbawiając jej jednak dokładności.

Znaczenie stopniowego przejścia na produkty stałe w życiu małego dziecka

Odstawienie od piersi, czyli stopniowe wprowadzanie produktów stałych do jadłospisu dziecka to bardzo ważny moment w jego życiu. Wymaga on odpowiedniego przygotowania z naszej strony tak, aby umożliwić dziecku dalszy rozwój i kolejny krok w kierunku niezależności.

Nakryty stół. Mata z zaznaczonymi miejscami na miseczkę, łyżkę i szklankę. Dzbanek poza matą. Mały obrusik.

Sześć miesięcy to idealny czas na produkty stałe, choć dobrze jest przyzwyczajać dziecko do jedzenia za pomocą łyżeczki już od około 4 miesiąca podając mu sok czy wodę w małych ilościach (2 łyżeczki kilka razy dziennie). Jest to czas, kiedy w organizmie dziecka pojawiają się enzymy dzięki którym może ono strawić pokarm inny niż mleko. Około szóstego miesiąca w organizmie dziecka zaczynają wyczerpywać się zapasy żelaza niezbędne w dalszym rozwoju, a mleko matki nie jest już wystarczającym pokarmem, by je uzupełnić. Jest to również czas wychodzenia pierwszych zębów, co ułatwia dziecku jedzenie pokarmów stałych.

Jan wstaje prawie codziennie przed 5.00 rano. Co się dziwić skoro spać chodzi ok. 19.00. Ile można spać? Szczególnie, że nowy dzień wstaje już za oknem. Nam zwykle ciężko podnieść głowę z poduszki.

Jedna z popołudniowych drzemek Jana

Weekendy to nasz ulubiony czas. Tyle wspólnie spędzonych godzin. Ostatnio jeszcze dopisuje nam pogoda więc dużo czasu możemy spędzać na zewnątrz, a Jan jest coraz bardziej wszystkim zainteresowany.

Jan na plaży w Killiney

Dzieci w wieku czterach lat potrafią łatwiej przyswoić język pisany (pisanie i czytanie) niż dzieci w wieku 6 lat. W czasie, gdy dzieci sześcioletnie potrzebują zwykle około 2 lat, by opanować pisanie, dzieci czteroletnie uczą się tej zdolności w kilka miesięcy.
– Maria Montessori

Jako, że lato wciąż w pełni, dobrym zadaniem dla dzieci może okazać się dopasowywanie kartek z różnymi obrazami spotykanymi w lato, czyli plażą, muszelkami, piłką, basenem, zabawą na świeżym powietrzu na trawie, itp.
Gotowe już kartki możecie ściągnąc ze strony Montessori for Everyone. Wystarczy je tylko wydrukować w dwóch egzemparzach, pociąć i jeśli jest taka możliwość to zalaminować, żeby wystarczyły na dłużej. Każdą serię trzymamy osobno zawiązaną gumką do włosów. Można oczywiście wykorzystać własne materiały lub kupić różne kartki pocztowe w dwóch egzemplarzach.

Przeglądając ostatnio różne blogi natknęliśmy się na dosyć ciekawe zajęcia dla dzieci. Pomysł znaleźliśmy na blogu One Little, Two Little, który prowadzi mama dwójki dzieci w wieku 2 i 5 lat dzieląc się swoimi pomysłami.

Jako, że ostatnio w Polsce duże upały pomysły te nadają się również idealnie na ten czas. A już zdradzamy o co chodzi. Mówimy o różnych zabawach z kostkami lodu. Własna wyobraźnia może tu oczywiście zdziałać cuda, a my podsuniemy parę prostych pomysłów, które znaleźliśmy.

Najważniejszym okresem w życiu nie są lata studiowania na wyższej uczelni, ale te najwcześniejsze, czyli okres od narodzenia do sześciu lat. Jest to czas, kiedy formuje się inteligencja człowieka i nie tylko ona, ale całość jego zdolności psychicznych.
– Maria Montessori

Niedawno na jednym z anglojęzycznych blogów znaleźliśmy świetny pomysł na urozmaicanie posiłków dla dziecka i wprowadzenie trochę radości w codzienną monotonię.

Pomysł ten nazywa się Poniedziałki z Formą do Muffinek. Polega to na tym, że do formy na muffinki wkładamy różnego rodzaju rzeczy do jedzenia, które będą stanowić śniadanie, obiad bądź kolację dla naszego dziecka. Poniższe zdjęcie pochodzi z blogu autorki pomysłu i przedstawia przykładowy posiłek:

Pisząc na jednym z forów o metodzie Montessori jedna z użytkowniczek zwróciła moją uwagę na Korczaka, że przecież nie trzeba szukać daleko, i że on też walczył o prawo dziecka do szacunku, widział w dziecku receptę na lepszy świat, na budowanie pokoju między ludźmi i rozwiązanie wielu problemów społecznych. Janusz Korczak działał w podobnym, co Maria Montessori czasie, jednak nigdy się nie spotkali.

To zachęciło nas do odnalezienia dzieł Korczaka i przeczytania przynajmniej jednego z nich. Wspólnie z Asią wybraliśmy ’Jak kochać dziecko’ i uważamy to za strzał w dziesiątkę.
Czytając miało się czasem wrażenie, że książka pisana jest wolnym wierszem i w każdym wersie ukryte są jakieś dodatkowe myśli, których Korczak nie zapisał.

Autor pisze:
Ilekroć, odłożywszy książkę, snuć zaczniesz nić własnych myśli, tylekroć książka cel zamierzony osiąga. Jeśli szybko przerzucając karty – odszukiwać będziesz przepiszy i recepty, dąsając się, że ich mało – wiedz, że jeśli są rady i wskazówki, stało się tak nie pomimo, a wbrew woli autora.