Cnota pokory: Zachodnia fasada katedry w Amiens

Poniżej publikujemy drugą część tekstu, który był podstawą wykładu, jaki wygłosiliśmy na pierwszej Ogólnopolskiej Konferencji Montessori – Świat w dłoni dziecka, która odbywała się w Warszawie w dniach 11-13 lutego 2011 roku. Wykład miał tytuł: ‘Samowychowanie nauczycieli/rodziców – jak radzić sobie z gniewem i pychą. Warto najpierw przeczytać część pierwszą.

W swojej części, Asia poświęciła dosyć dużo czasu na przegląd różnych książek Marii Montessori i pokazanie jak ważne w przygotowaniu nauczyciela czy rodzica jest własne samowychowanie. Choć większość z Was pewnie słyszała już o tym na swoich kursach, to jednak książki Marii Montessori nie zostały przetłumaczone na język polski i pomyśleliśmy, że warto przybliżyć tutaj raz jeszcze przynajmniej fragmenty tego, co na temat przygotowania nauczycieli pisała.

Pycha i gniew

Z części Asi można zauważyć, że Maria Montessori pośród różnych wad, które są przeszkodą w pracy z dziećmi wymienia dwie mające największy wpływ na błędne widzenie dziecka, a które jednocześnie są najtrudniejsze do wyplenienia. Są to pycha i gniew.

Pycha i gniew świetnie ze sobą współpracują bedąc tym samym jeszcze bardziej niebezpiecznymi. Pierwszym krokiem niech będzie dla nas przyjrzenie się, jakie formy mogą one przyjmować w naszym codziennym życiu.

Hieronim Bosch - Siedem grzechów głównych - scenka rodzajowa: Pycha

Poniżej publikujemy pierwszą część tekstu, który był podstawą wykładu, jaki wygłosiliśmy na pierwszej Ogólnopolskiej Konferencji Montessori – Świat w dłoni dziecka, która odbywała się w Warszawie w dniach 11-13 lutego 2011 roku. Wykład miał tytuł: 'Samowychowanie nauczycieli/rodziców – jak radzić sobie z gniewem i pychą.

Wstęp

Witamy Was bardzo serdecznie. Cieszymy się bardzo, że możemy tutaj dzisiaj być. Kiedy pojawił się plan założenia strony internetowej poświęconej podejściu Montessori, nawet przez myśl nam nie przeszło, że dzieki niej bedziemy mogli poznać tylu ciekawych ludzi. Jest to dla nas wielki zaszczyt i nobilitacja. O podejściu Montessori zaczeliśmy czytać przygotowując się do narodzin naszego syna. Wtedy to zrodziła się nasza fascynacja, tym jak Montessori widziała dziecko,  która trwa już ponad 3 lata. Wcześniej nie wiedzieliśmy nawet, że istniał ktoś taki jak Maria Montessori. Strona internetowa pomaga nam nieustannie się rozwijać. Bardzo dziekujemy za wszystkie komentarze, maile, ciepłe słowa, to niezwykle cenne dla nas.

Edukacja Montessori może być widziana jako trójkąt łączący DZIECKO, OTOCZENIE i NAUCZYCIELA (rodzica).

1. Dziecko – Najważniejszy nauczyciel dziecka spoczywa w nim. Dziecko ma wrodzoną, wewnętrzną siłę (energię), która kieruje go do poznawania tego, co niezbędne dla jego rozwoju w kążdym momencie jego życia. 
2. Otoczenie – Dziecko wymaga specjalnie przygotowanego otoczenia, które odpowiada jego potrzebom. Otoczenie Montessori jest dostosowane do rozmiarów dziecka, logicznie uporządkowane i piękne. Zawiera ono również zestaw naukowo i doświadczalnie wybranych materiałów i zadań dydaktycznych, które wspierają dziecko w jego fizycznym, umysłowym i emocjonalnym rozwoju. 
3. Nauczyciel (rodzic) – Nauczyciel lub rodzic przygotowuje i dba o otoczenie, codziennie obserwuje dziecko, aby zobaczyć, jakie ono ma w danym momencie potrzeby (nad czym pracuje), łączy dziecko z jego otoczeniem wprowadzając odpowiednie dla niego zadania, a następnie wycofuje się, by dziecko mogło samodzielnie ćwiczyć i osiągnąć wreszcie coraz silniejszą koncentrację. Jest on bardziej przewodnikiem niż wydającym polecenia.