Marcin Kędzierski w swoim eseju po obserwacji przemian społecznych trafnie wskazuje na ogromny spadek zrozumienia podstawowych pojęć takich jak miłość, miłosierdzie, tolerancja, współczucie, walka duchowa.

W nauczaniu i rozumieniu katolickim, pojęcia te na poziomie teoretycznym zostały doprecyzowane i są jasne. Na poziomie praktycznym realizowane były przez świętych. 

Abraham, Józef, Mojżesz … – historie niemożliwe. Czy mam wiarę?

Codziennie napotykam wiele sytuacji, które sa niemożliwe.

Coraz dogłębniej doświadczam, że sam z siebie praktycznie nic nie mogę, na czym mi bardzo zależy: bycie kochajacym i odpowiedzialnym mężem, madrze wychowowujcym własne dzieci, bycie sumiennym pracownikiem, dobrym przyjacielem.

Dobry wilk jest panem rzeczy niemożliwych. Możliwe jest to, że mogę prosić dobrego wilka, by pokazał mi, że jest panem rzeczy niemożliwych i potrzebuję robić to codziennie.

Czy tak będę pływał aż umrę? Czy na ten świat będę patrzył jak na beznadziejne miejsce? Zalewa mnie zło, a zły wilk mi wmawia, że nie da się naprawić, że tak już musi zostać.

Wcale tak nie jest. Dobry wilk szepcze mi do ucha, że to kłamstwo. Dobry wilk zaprasza, by wejść na arkę, z której Bóg wyprowadza cały piękny świat. Panu Bogu wystarczy ziarenko gorczycy dobra. Zapraszam Cię dziś dobry wilku.

Kłamstwo złego.
Chce mi wmówić, że zło, które we mnie jest nie jest ważne, że nikomu nie szkodzi.
Jest jeszcze druga taktyka. Zły próbuje mi wmówić, że jest ze mną znacznie gorzej niż jest. Że jestem tak totalnie zły, że jestem niepotrzebny.

Nie daj sobie wmówić, że nie potrafisz nauczyć się kochać lepiej.

Zły mój grzech albo neguje, albo wyolbrzymia.

To, co mi jest potrzebne to prawda.
Jestem grzesznikiem, ale te moje grzechy Panu Bogu nie przeszkadzają, aby zrobić ze mnie kogoś pięknego i kogoś cudownego.