Częste wizyty w dobrze wyposażonej bibliotece mogą być solidnym fundamentem do zainspirowania w dziecku zachwytu czytaniem

Stworzenie odpowiedniego środowiska językowego

Miłość do czytania i pisania pojawia się całkiem naturalnie u dziecka, które rośnie obserwując ludzi, którzy opowiadają różne historie, czytają i któremu często coś czytamy. Pisanie notatek, robienie listy zakupów, pisanie listów i zapisywanie osobistych doświadczeń i myśli za pomocą rysunków i pisanych opowieści może rozpocząć się w bardzo wczesnych latach życia.

Wieczorne rodzinne czytanie (zamiast telewizji) to dobry sposób na znalezienie czasu na wielką literaturę, z którą chcielibyście zapoznać wasze dzieci. W naszej rodzinie, jako rodzice wypełniliśmy spore luki w naszej znajomości wielkiej literatury poprzez czytanie jej naszym dzieciom.

Poezja przynosi więcej ważnych elementów do dziecięcego języka. Kiedy zgłębiamy poezję napotykamy większy zasób słownictwa. Nawet w tych najprostszych wierszach używane są słowa, które nie są zbyt popularne w prozie. Muzyczna płynność poezji daje większą przyjemność i ułatwia zapamiętywanie. Z poezji najbardziej przypadły nam do gustu utwory, które można czytać na głos, jak na przykład klasyczne chóry greckie lub takie, które opowiadają o jakiejś dłuższej historii jak Flecista z Hameln braci Grimm.

KIDS TALK™ to blog na tematy związane z rozwojem dziecka redagowany przez Maren Schmidt. Maren jest nauczycielką Montessori z dyplomem Association Montessori Internationale oraz założycielką szkoły Montessori. Posiada ponad 20 lat doświadczenia w pracy z dziećmi. Jest autorką książki Understanding Montessori – A Guide For Parents (Zrozumieć Montessori – Przewodnik Dla Rodziców). Uzyskaliśmy zgodę autorki na tłumaczenie artykułów zamieszczanych na KIDS TALK™ na język polski i umieszczanie ich na naszej stronie

‘Popatrz mamo! Jestem jak tata!’

Trzyletni Staś otworzył swój niebieski mazak i popisał nim po ścianie, w czasie gdy jego mama, Maria, przygotowywała warzywa na obiad. Podczas weekendu Staś pilnie obserwował jak jego tata malował kuchnię. Teraz chciał pomóc, przynajmniej tak wnioskowała jego mama, jednocześnie miotając się pomiędzy niedowierzaniem i przerażeniem. Staś nigdy nie popisał niczego. Zawsze używał papieru.

Maria zareagowała jednak bardzo pewnie:

‘Staś! Stop!’ – powiedziała stanowczo, ale delikatnie idąc w kierunku syna. Staś odwrócił się w jej kierunku i ich wzrok spotkał się.

Maria kucnęła do poziomu syna i kontynuowała: ‘Odłóż mazak’.

‘Mazakami piszemy tylko na papierze. Pamiętasz? Proszę, usiądź  i pisz na papierze.’

Maria zabrała się za czyszczenie ściany i zmyła ślady mazaka w kilka minut podczas gdy Staś malował na papierze.

Kiedy tata, Piotr, wrócił do domu, Staś chętnie się pochwalił: ‘Tato, pomalowałem ścianę mazakiem, ale mama powiedziała: tylko na papierze’.

Piotr spojrzał uważnie i popatrzył na Marię.